به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

بهرمندی ایرانیان از دو تقویم هجری شمسی و قمری

تاریخ انتشار: ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۳۵۰۰۴۳

به گزارش خبرگزاری صداوسیمای مرکز اراک؛ تقویم در اصطلاح نجوم، مجموعه‌ای قوانینی است که برای تنظیم زمان و تقسیم سال به ماه‌های دوازده‌گانه جهت انجام فرایض دینی و امور اجتماعی استفاده می‌شود و در زبان فارسی با کلمه «گاه‌شماری» مترادف است. 

معمولاً در تقویم‌نگاری از دو شیوه برای تعیین زمان استفاده می‌شود که شمسی بر حرکت خورشید و قمری بر حرکت ماه مبتنی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برخی منابع مانند کتاب «المفصل، ج۸، ص۵۰۹» تایید می‌کنند که در شبه جزیره عربستان پیش از ظهور اسلام از هر دو تقویم شمسی و قمری استفاده می‌شد.

آنها از تقویم شمسی برای تعیین موسم‌ زراعت سود می‌بردند. نام‌گذاری ماه‌ها از لحاظ تغییرات جوی و گردش فصل‌ سرد و گرم، گواهی بر استفاده از تقویم شمسی است. آنان از تقویم قمری برای زندگی روزانه و کارهایی چون پرداخت دیون، دریافت دیه و خرید و فروش استفاده می‌کردند.

استفاده همزمان از تقویم قمری و شمسی در میان دیگر اقوام از جمله بابلیان و یهودیان نیز رایج بوده است. تقویم یهودیان قمری بود، از این‌رو با گذشت هر چند سال یکبار، یک ماه به سال می‌افزودند تا فصل‌ها ثابت بمانند.

تقویم هجری شمسی و قمری با مبدا هجرت حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از مکه به مدینه تنظیم شدند و پس از ورود اسلام به ایران تا پایان قاجار همواره مورد استفاده بودند اما این روال در زمان پهلوی دو بار دستخوش تغییر قرار گرفت.

تلاش برای حذف تغییر تقویم هجری قمری

رضاخان پس از رسیدن به سلطنت، رویه ضد دینی خود را آشکار کرد که اوج آن پس از سفر به ترکیه (۱۲ خرداد تا ۲۰ تیر ۱۳۱۳ش) قابل مشاهده است.

اقدامات رضاخان همانند آتاتورک غرب‌گرایانه بود. مانند تاسیس دانشگاه به سبک غربی، کشف حجاب اجباری بانوان، تغییر لباس و کلاه مردان و روحانیون و ممنوعیت استفاده از تقویم هجری قمری به دلیل کاربرد مذهبی آن.

به استناد تاریخ، دولت طی بخشنامه‌ای اعلام کرد: «نظر به این که تاریخ رسمی کشور برای ماه‌های شمسی تنظیم شده و موافق مصوب فروردین ۱۳۱۴ش تمام دوائر دولتی مکلف به اجرای آن هستند، بنابراین لازم است که از تاریخ وصول این متحدالمآل در کلیه اسناد معاملات رسمی و نوشتجات تاریخ شمسی را قید و از ذکر تاریخ قمری مطلقا خودداری نمایند.»

تلاش برای تغییر تقویم هجری شمسی به شاهنشاهی

پهلوی دوم به مجلس شورای ملی و مجلس سنا پیشنهاد داد تاریخ هجری شمسی به تاریخ شاهنشاهی تغییر کند. این طرح با پیش نویس طرح گروه آموزگار که ریاست حزب رستاخیز را بر عهده داشت، ادامه یافت.

شجاع‌الدین شفا، معاون فرهنگی و مطبوعاتی دربار شاهنشاهی موظف به پیگیری شد و پس از تشکیل جلسه‌ای در تاریخ ۲۰/۹/۱۳۵۴ ضمن غیر ملی و غیر اسلامی دانستن تاریخ هجری شمسی، بکارگیری تاریخ ملی و شاهنشاهی را الزامی اعلام کردند.

تاریخ شاهنشاهی، خود مبدا ندارد!

سه پیشنهاد جهت آغاز تاریخ شاهنشاهی ارائه شد:

شجاع: سال فتح بابل به دست کوروش هدایتی وزیر مشاور و معاون اجرایی نخست وزیر: سال جلوس کوروش به سلطنت ایران بهروز معاون سازمان برنامه و رئیس دفتر انفرماتیک: سال فرضی تولد کوروش

سرانجام با موافقت شاه، سال جلوس کوروش که همزمان با به سلطنت رسیدن وی در شهریور ۱۳۲۰ بود، به عنوان مبدا تاریخ شاهنشاهی پذیرفته شد.

پیامدهای تاریخی تغییر تاریخ 

مقرر شد مردم و دولت بدون تغییر روز و ماه، با افزایش عدد ۱۱۸۰ به سال شمسی، تاریخ شاهنشاهی را محاسبات کنند. بدین ترتیب آغاز سلطنت محمدرضا پهلوی در سال ۱۳۲۰ش به عنوان دو هزار و پانصدمین سال سلطنت کوروش در نظر گرفته شد.

اما از آنجا که تعداد سنوات سلطنت او نیز باید اضافه می‌شد، سال ۱۳۵۴ شمسی به سال ۲۵۳۴ شاهنشاهی خوانده می‌شد.

از طرفی اعلام رسمی این پیشنهاد خطری برای سلطنت شاه بود و قرار شد شورای عالی برگزارکننده بزرگداشت پنجاهمین سال شاهنشاهی پهلوی به صورت نمادین این پیشنهاد را به شاه ارائه کند.

شاه نیز پس از موافقت ظاهری، این موضوع را به دو مجلس شورا ارائه داد تا در ۲۴ اسفند مصادف با زادروز رضاشاه آن را تصویب کنند.

از آنجا که این طرح در روزهای پایانی سال به تصویب رسید، مقرر شد تاریخ شاهنشاهی از سال بعد (۱۳۵۶ش) در همه تقویم‌ها و مکاتبات رعایت شود.

جهت اجرای این طرح برنامه‌هایی تدارک دیده شد. شروع بحث از سوی مراجع علمی همچون انجمن تاریخ‌دانان، توجیه افکار عمومی مردم ایران با برجسته کردن سال قمری به عنوان تقویم مذهبی و بی‌اعتبار ساختن سال شمسی، توجیه افکار عمومی منطقه با عنوان ناشناخته بودن تقویم شمسی از نگاه اسلامی، توجیه افکار عمومی جهان با تاکید بر هویت ایرانی، اعزام جوانان دیپلمه جهت تدریس تاریخ شاهنشاهی به روستائیان و مردم نقاط دورافتاده از جمله این موارد بود.

درماندگی شاه در استفاده از تاریخ ساختگی

تاریخ شاهنشاهی از آغاز سال ۱۳۵۴ش در حالی به کار گرفته شد که چهار سال قبل، این تاریخ در قالب دو هزار و پانصدمین سال شاهنشاهی جشن گرفته شده بود و اکنون با تغییر یافتن محاسبات به سی سال قبل یعنی ۱۳۲۰ش عقب برگشته بود.

از سوی دیگر شخص شاهنشاه تا مدت‌ها در تطبیق تاریخ شمسی با شاهنشاهی دچار مشکل بود و به جای تاریخ شاهنشاهی از تاریخ میلادی استفاده می‌کرد. سرانجامِ تاریخ شاهنشاهی   بکارگیری تاریخ شاهنشاهی یک سال و نیم بیشتر به طول نیانجامید. با گسترده شدن اعتراضات مردمی نسبت به اقدامات رژیم، دولت  شریف امامی در ۵ شهریور ۱۳۵۷ش مامور تشکیل کابینه گردید و برای جلب رضایت عمومی دست به اقدامات مختلف از جمله منحل نمودن آثار ضد اسلامی همچون تعطیلی قمارخانه‌ها، لغو نظام تک حزبی، لغو تاریخ شاهنشاهی و بکارگیری مجدد تقویم هجری شمسی کرد اما کار از کار گذشته بود و قیام ملت ایران در بهمن ۱۳۵۷ هجری شمسی به پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی در ایران منتهی شد.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: تاریخ شاهنشاهی تقویم هجری تقویم شمسی هجری شمسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۵۰۰۴۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دانشمندان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن در محیط‌های کم‌گرانش به دویدن روی آورند؛ اما از آنجایی که آن‌ها در فضا هستند، هر نوع دویدنی مدنظر نیست. محققان به فضانوردان توصیه کرده‌اند که چندین بار در روز در اطراف «دیوار مرگ قمری» بدوند.

دیوار مرگ قمری به کمک یک استوانه چوبی غول‌پیکر که توسط بدل‌کارهای موتورسیکلت در نمایش‌ها استفاده می‌شود، یک جرثقیل به ارتفاع 36 متر و چند سیم بانجی شکل گرفته‌است. محققان خاطرنشان کردند که این میدان گرانشی مانع از دویدن بیش از حد سریع فضانوردان در ماه می‌شود. دیوار مرگ قمری نه تنها گرانش ایجاد می‌کند، بلکه برای ایجاد نیروی جانبی کافی برای مبارزه با تحلیل استخوان و عضله مفید است.

آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی در دانشگاه میلان، می‌گوید:«از اینکه هیچ‌کس پیش از ما به این ایده پی نبرده بود، شگفت‌زده شدم. دیوار مرگ قمری می‌تواند یک راه مناسب و سان برای تمرین در ماه باشد.»

انسان‌ها از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 پا به ماه نگذاشته‌اند، اما ناسا و سایر آژانس‌های فضایی با مأموریت‌های طولانی مدت در زیستگاه‌های دائمی خود را برای بازگشت به ماه آماده می‌شوند. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با یک ماموریت بعدی به سطح ماه در اوایل سال 2026 پرواز کنند.

اطمینان از داشتن هوا، غذا و آب برای فضانوردان تا تشعشعات فضایی، چالش‌هایی هستند که فضانوردان در ماه با آن‌ها مواجه خواهند شد. اما بدون نیروی گرانش طبیعی برای مقابله با آن، فضانوردان توده استخوانی و عضلانی را از دست می‌دهند.

محاسبات مینتی و همکارانش نشان می‌دهد که دویدن دور دیوار مرگ روی زمین، بدون آنکه منجر به زمین خوردن بشود، برای انسان بسیار دشوار است. اما در گرانش ماه، که یک ششم زمین است، این کار بسیار آسان‌تر است. طبق محاسبات او، دویدن با سرعت بیش از 12 کیلومتر در ساعت باید کافی باشد.

برای آزمایش این طرح، دو محقق در حالی که به طناب بانجی آویزان شده از جرثقیل متصل بودند، دور دیوار مرگ به عرض 10 متر دویدند. این فرایند با کاهش پنج ششم وزن بدن آنها، گرانش ماه را تقلید کرد. در ترکیب با داده‌های تردمیل، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که دویدن برای چند دقیقه در شروع و پایان هر روز، باید نیروی کافی برای قوی نگه داشتن استخوان‌ها و عضلات و حفظ کنترل خوب سیستم عصبی ایجاد کند.

در مقابل چالش ساخت دیوار مرگ در ماه، می‌توان به جای انتقال دیوار مرگ واقعی، فضانوردان را در زیستگاه‌های دایره‌ای قرار داد و به آنها اجازه داد تا در اطراف دیوارهای خانه‌های خارج از جهان خود، بدوند.

ماریا استوکس، استاد توانبخشی عصبی-عضلانی اسکلتی در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت:«حرکت در این محیط استوانه‌ای قطعا اقدام متقابل مفید برای کمک به جلوگیری از تغییر شرایط بدن در اثر گرانش کاهش یافته در ماه است. اما برای یادگیری مهارت‌های خاص و اطمینان از عملکرد ایمن فضانوردان بر روی سطح ماه، آموزش‌های خاصی برای زندگی روزمره و فعالیت‌های کاری همچنان مورد نیاز است.»

منبع: theguardian

227227

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901738